Świat muzyczny Rome jest szczególny. Łączy on tradycyjne umiejętności pisania ballad z wyrafinowanym wersem poetyckim oraz nietypowymi aranżacjami. Na pierwszych płytach Rome widać silny wpływ muzyki industrial oraz darkfolk, ale już Flowers from Exile (2009) i Nos Chants Perdus (2010) sygnalizują zwrot w kierunku francuskiej pieśni i amerykańskiego folku. Rome pozwala przenikać się różnym stylom: utwory jego patronów Jacquesa Brela i Leo Ferre czasami spotykają się z energetycznym rokiem i wpływami muzyki wave z Joy Division czy New Model Army. Sam Jerome opisuje swój styl jako chanson noir.
Kreatywność Rome nie przygasa, wręcz przeciwnie. Jego nowy album powraca do korzeni martial neo-folkowych i przekona do siebie miłośników historii, kultury jak też muzyki indie, gotyckiej i punkowej. Trzynasta płyta Rome nosi tytuł Le Ceneri di Heliodoro (Popioły Heliodora). Teksty piosenek oscylować będą wokół tematów historycznych, łącząc je z ważnymi utworami literackimi i cytatami z Brechta, Jüngera, Camusa, Celine, Burroughsa czy Londona.
Na Le Ceneri di Heliodoro muzyka Rome dotykać będzie ważnych i aktualnych tematów. Nie zabraknie prowokacji i wieloznaczności. Rome zmaga się z rozpadającym się poczuciem jedności Europy, wątłymi relacjami między państwami europejskimi, jak też i Ameryką. Temat ciągłości tożsamościowej, który tak mocno odznaczył się na ostatniej dekadzie wywarł widoczny wpływ na Reutera. Odwołując się w tym kontekście do myśli antycznego filozofa Heliodora, Rome po raz kolejny oferuje nam zagubienie i oburzenie przez swoją muzykę.
