Krakowskie Wieczory Folkowe: Łysa Góra, Zdrawica, Jerna

W ramach najbliższych Krakowskich Wieczorów Folkowych wystąpią Łysa Góra, Zdrawica i Jerna.

Łysa Góra
Folkowa dusza zakorzeniona w słowiańskiej ziemi wyrastająca wśród energetyzujących aranżacji. Trudno ich jednoznacznie przypisać do jednego nurtu. Poruszają się między folkiem, rockiem i ciężkim głębokim metalowym brzmieniem. Większość tekstów czerpią zarówno z tradycji polskiej wsi, jak i z kultury naszych wschodnich i południowych sąsiadów.
Nie boją się eksperymentować i łamać schematy. Dwa silne kobiece wokale oparte na śpiewie klasycznym i białym głosie przeplatają się wzajemnie na kanwie elektryzujących dźwięków gitary, głębokiego basowego brzmienia i mocnej perkusji, oswojonych delikatnymi brzmieniami „przeszkadzajek” i skrzypiec. Ich występom towarzyszy nieprawdopodobna energia i klimat rodem z Łysej Góry.

Zdrawica
Początki zespołu sięgają jesieni 2010, kiedy to Magdalena, Joanna i Martyna „Bluszcz” postanowiły wyruszyć razem w muzyczną podróż. Zaczęło się od wszelkiej maści coverów. Dało nam to okazję do współpracy z wieloma osobami i wyklarowania się gatunku muzycznego, który tak naprawdę chcielibyśmy grać. Wtedy to, wiosną 2013, pojawili się kolejni członkowie zespołu: Marcin oraz Martyna „Matyś”. We wrześniu 2016 roku do składu dołączył Kamil.
Nasza muzyka oparta jest głównie na rockowych brzmieniach, w które wplatamy folkowe melodie. Tematyka utworów dotyczy w szczególności Mitologii Słowian, ich zwyczajów i wierzeń. Stąd również wzięła się nazwa zespołu, która nawiązuje do starosłowiańskiego rytuału. Inspirują nas także motywy natury i jej znaczenie w życiu człowieka.

Jerna
Jesteśmy zespołem folkmetalowym z Krakowa.
Nasza muzyka charakteryzuje się ciężko brzmiącą gitarą i budującymi nastrój instrumentami ludowymi, takimi jak drumla, flet czy lira korbowa.
Źródłem naszych zróżnicowanych inspiracji jest, między innymi, mitologia i kultura słowiańska. Duchem tworzonych przez nas melodii wiedziemy słuchacza w podróż do odległych, niezbadanych ziem poprzez pola bitew i tajemne zagajniki, gdzie w cienistych zakamarkach czają się prastare maszkary.