Muzeum Historyczne Miasta Krakowa przypomina historię Starej Synagogi – miejsca, w którym przez blisko pięć wieków biło serce żydowskiego miasta, a później dzielnicy.
W 1495 roku w położonym na prawym brzegu ówczesnego koryta Wisły Kazimierzu wydzielono zamknięte miasto dla przesiedlonej tu żydowskiej społeczności Krakowa. Do II wojny światowej centrum tutejszego życia stanowiła obecna ulica Szeroka. Najważniejsze sprawy społeczne i religijne przez wieki skupiały się wokół wzniesionej tu pod koniec XV stulecia synagogi, siedziby duchowej władzy rabinów oraz gminy żydowskiej – kahału. Pierwotny gotycki budynek wielokrotnie rozbudowywano i przerabiano. Tragedia II wojny światowej przyniosła zagładę żydowskiej społeczności, zaś najstarsza i najważniejsza kazimierska bożnica uległa kompletnej dewastacji. Odbudowa przeprowadzona dekadę po zakończeniu wojny przywróciła świątyni szesnastowieczny gotycko-renesansowy wygląd, a od roku 1959 w Starej Synagodze mieści się oddział Muzeum Historycznego Miasta Krakowa poświęcony dziejom i kulturze Żydów krakowskich.
Wystawą Ostoja tradycji muzeum przypomni historię miejsca, w którym przez blisko pięć wieków biło serce żydowskiego miasta, a później dzielnicy. Cyfrowe wizualizacje przywołają architekturę i wyposażenie od średniowiecza po wiek XX, a wyobraźnię zwiedzających wspomogą wydobyte przez archeologów oryginalne okruchy przeszłości: fragmenty średniowiecznych płytek i dachówek, kaganki i świeczniki, naczynia z hebrajskimi napisami czy fragmenty kafli. (Dorota Dziunikowska, miesięcznik „Karnet”)
