Geniusz

Geniusz to jeden z pięciu dramatów, który oprócz Sztuki intonacji, Powrotu Orfeusza, Krzewu gorejącego i Helsinek składa się na tak zwane "kwartety otwockie" Tadeusza Słobodzianka. Słobodzianek, zaliczany do najwybitniejszych polskich dramatopisarzy współczesnych, zasłynął jako autor głośnych sztuk, m.in. Obywatela Pekosiewicza, Proroka Ilji, Snu pluskwy czy Naszej klasy, którą wystawiono już kilkadziesiąt razy na całym świecie.

Geniusz ukazuje zderzenie dwóch postaci, mocno determinujących współczesną kulturę — Józefa Stalina oraz Konstantina Stanisławskiego. Pierwszy to tyran i jeden z największych zbrodniarzy w historii, ale też teatralny koneser i gorliwy widz. Drugi – twórca oraz dyrektor Teatru Artystycznego w Moskwie, nazywany ojcem nowoczesnego teatru. Stworzył słynną "Metodę", czyli system reguł gry aktorskiej, stosowany w różnych odmianach po dziś.

Stanisławski, chcąc uratować więzionego oraz poddawanego represjom wybitnego reżysera i aktora Wsiewołoda Meyerholda, udaje się na audiencję u Stalina, by przekonać go do zawarcia swoistego układu: w zamian za naukę "Metody" (by lepiej odgrywać rolę władcy) tyran spełni trzy życzenia schorowanego dyrektora. Stanisławski nie wie jednak, że zadowolony z lekcji Stalin odwdzięczy mu się w bardzo specyficzny sposób.

W roli Stalina – Jacek Braciak, w roli Stanisławskiego – Jerzy Stuhr, zarazem reżyser spektaklu, któy po półwieczu wspaniałej kariery aktorskiej oraz pedagogicznej traktuje tę rolę jako swoiste podsumowanie swojej twórczej działalności.