„…Istotą mojej twórczości jest tworzenie pewnej magii. Magii koloru, pewnego nastroju. Chociaż kolorem można wydobyć nie przedmiot kolorowy lecz tworzyć nastrój. Ja odbiegam od dosłowności przedmiotu i dosłowności w ogóle.
Wychodzę z założeń treściowych ale mam na uwadze przede wszystkim formę. Nigdy nie wpadam w taki moment, że zaczynam rozpracowywać detal. Dla mnie obraz jest całością…” (Witold Pałka)
Witold Pałka urodził się 5 listopada 1928 r. w Dąbrówce Małej na Górnym Śląsku, zmarł 29 sierpnia 2013 r. w Katowicach. Od 1945 r. uczęszczał do Liceum Sztuk Plastycznych w Krakowie, w 1947 r. przyjęto go na Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiował pod kierunkiem Eugeniusza Eibischa, Jerzego Fedkowicza i Wacława Taranczewskiego.
Zajmował się przede wszystkim malarstwem olejnym oraz akwarelą jak również malarstwem ściennym. Ma w swoim dorobku wiele realizacji sakralnych w Diecezji Katowickiej i w innych miejscach. Swoje obrazy pokazywał na wielu wystawach indywidualnych w Katowicach, Krakowie i Warszawie oraz w Szwajcarii i Niemczech, a także na wielu wystawach zbiorowych, zarówno w kraju jak zagranicą.
Jest laureatem wielu nagród: Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” – 2008; Grand Prix w Ogólnopolskim konkursie na dzieło malarskie pod auspicjami ONZ za obraz „Teatr” – 1997; Złota odznaka ZPAP, Katowice – 1980; Złoty Krzyż Zasługi za działalność artystyczną – 1976; II nagroda na Wystawie Katowickiego Okręgu ZPAP za obraz „Łemki”; Nagroda Wojewódzka za twórczość artystyczną – 1969; I i II nagroda w konkursie Człowiek i Praca, Katowice – 1968; Nagroda Wojewódzka za twórczość artystyczną, II nagroda ex aequo w konkursie Człowiek i środowisko – 1965; II nagroda w konkursie Śląsk w plastyce, WAG, BWA, ZPAP, Katowice – 1963; I i II nagroda w konkursie Śląsk w malarstwie, ZPAP, BWA, Katowice – 1963.
