Projekt dotyka problematyki ciała, stanu jego reakcji i emocji, stanu samoświadomości ciała w aspekcie wyciszenia i chwilowej izolacji wobec pędu codzienności. Zapatrzenie – jako bezwiedne skupienie uwagi na przestrzeń, „równoległą”, jakby „nieistotną i nieistniejącą”, daje możliwość swobodnego przepływu strumienia świadomości; jest to zatrzymanie, ustanie, wyhamowanie działania trybów wiążących z rzeczywistością, zakotwiczenie w przestrzeni „pomiędzy” z możliwością wglądu w sam środek narracji.
Wystawa w programie Cracow Art Week KRAKERS
