„Z przygotowanej przez Annę Molską wystawy Pole, płaski teren, na którą składają się prace wideo i sceny dźwiękowe, możemy wywnioskować, że mamy do czynienia ze szczególną, bo niejednoznaczną szaradą, wizualnym i równocześnie zmysłowym rebusem.
Możemy potraktować wystawę jak filmowy eksperyment (do czego w końcu upoważnia nas czterdziestoletni stół montażowy ulokowany przy samym wejściu). Wówczas lekturę powinniśmy rozpocząć od uświadomienia sobie mechanizmów łączenia ze sobą obrazów: na zasadzie łączenia ze sobą wrażeń (w nomenklaturze filmowej funkcjonujący pod nazwą montażu skojarzeniowego), wzmocnienia (montaż atrakcji), bądź równoległego prowadzenia narracji, które ma w logiczny sposób opowiedzieć pewną historię. Nie możemy zapomnieć przy tym, że montaż to narzędzie uwodzenia widza i naprowadzania go na określone emocje, flirt z rozumieniem tego, co widzimy.
Oto w autorskiej wypowiedzi Molska przedstawia szczególną narrację o krainie, której jesteśmy częścią. Otrzymujemy meandrującą opowieść będącą refleksją o tym, co boli, co uwiera i co wydaje się czaić pod powierzchnią naszej narodowej tożsamości.” (Lidia Krawczyk, kuratorka wystawy)
Anna Molska (ur. 1983) jest artystką wizualną. Absolwentka Pracowni Przestrzeni Audiowizualnej prof. Grzegorza Kowalskiego na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
