W grudniu 1942 roku, wobec narastającej eksterminacji ludności żydowskiej w okupowanej Polsce, powołano w Warszawie konspiracyjną Radę Pomocy Żydom przy Delegaturze Rządu na Kraj. Przybrała ona kryptonim „Żegota” – od nazwiska Konrada Żegoty, fikcyjnej postaci wymyślonej specjalnie w tym celu przez pisarkę Zofię Kossak-Szczucką. Odtąd kilkunastoosobowy zespół złożony z przedstawicieli różnych środowisk politycznych – od działaczy katolickich po socjalistów – kierował akcją pomocy udzielanej Żydom na terenie Generalnego Gubernatorstwa przez organizacje polityczne, społeczne oraz osoby indywidualne. Pomoc ta obejmowała wsparcie materialne i medyczne w gettach oraz poza ich murami, dostarczanie „aryjskich” dokumentów i fikcyjnych metryk chrztu oraz ukrywanie uciekinierów, w tym umieszczanie wyprowadzonych z getta dzieci w katolickich rodzinach i zakładach opiekuńczych. Wystawa w Fabryce Schindlera poświęcona będzie krakowskiej komórce „Żegoty”, której działalność obejmowała południową część przedwojennej Polski – od Śląska po Lwów. Poznamy tu rozgrywające się w ekstremalnych sytuacjach ludzkie historie – zarówno z perspektywy ukrywających, jak i ukrywanych. (dd)