W ramach międzynarodowego projektu Blog TXT powstały w Krakowie trzy spektakle: Niebieska sukienka z udziałem Iwony Bielskiej i Małgorzaty Zawadzkiej, Forma przetrwalnikowa w wykonaniu Katarzyny Krzanowskiej oraz My dzieci sieci w reż. Szymona Kaczmarka. Ten ostatni zdobył pierwsze miejsce na Festiwalu Teatralnym Blog TXT w austriackim Grazu. Scenariusz nagrodzonego 30-minutowego przedstawienia, na podstawie blogu www.mydziecisieci.blog.pl, napisała Dorota Masłowska. Adam Nawojczyk za rolę @linki w tym spektaklu został dodatkowo uhonorowany nagrodą dla najlepszego aktora. Podczas jednego wieczoru zobaczyć można wszystkie trzy realizacje.
NIEBIESKA SUKIENKA
scenariusz na podstawie bloga www.barbarella.blog.pl: Jacek Poniedziałek
reżyseria: Małgorzata Hajewska-Krzysztofik
występują: Iwona Bielska, Małgorzata Zawadzka
Człowiek rejestrujący bieg swoich nocnych myśli, kobieta siedząca samotnie przed niebieskim ekranem komputera, aby wylać z siebie coś – no właśnie – co? Lęki? Pretensje? Pragnienia? Frustracje? Nadzieje? Nie interesuje nas obyczajowy eksces takich wynurzeń, ani ich ekshibicjonizm. Nie szukamy też w nich historii, fabuły. Ciekawi nas, jakimi drogami, dokąd biegnie ludzka myśl, nieskrępowana konwencjami, powstająca w ciszy, niedbająca o reakcję rozmówcy, tylko pośrednio skierowana do świata, wyrzucana gdzieś w anonimowy kosmos sieci. Jak się ona wykoślawia, w jak „odklejone”, perwersyjne, ironiczne, absurdalne popada rejony.
Nasza bohaterka to trochę Bridget Jones – tak bardzo powszechny model przerażonej swoim łaknieniem i swoją tuszą ofiary współczesnej mody czy jedynego obowiązującego stylu, jaki narzuciły nam media. Będąc osobą świadomą i inteligentną, doskonale zna mechanizmy, które czynią z kobiety idealny target wszelkich działań marketingowych, wie, na jak prostych opierają się one zasadach (sprzedaż za wszelką cenę), a mimo to instynktownie im ulega. Chcielibyśmy się jej przyjrzeć z lotu ptaka, z kosmosu, bez oceniania, bez interpretowania, bez narzucania jednoznacznej emocjonalnej barwy. Ale z czułością, delikatnie, ostrożnie.
Naszą patronką jest Madame de Sevigné, która kilkaset lat temu pisała swój wieloletni, bardzo osobisty, również bardzo samotniczy blog. W końcu to też znakomity portret epoki. Naszej epoki.
(Jacek Poniedziałek, autor bloga www.barbarella.blog.pl)
MYDZIECISIECI
scenariusz na podstawie bloga www.mydziecisieci.blog.pl: Dorota Masłowska
reżyseria: Szymon Kaczmarek
występuje: Adam Nawojczyk
Kim jest Alinka, autorka blogu „mydziecisieci”? Czy jedną z tych wulgarnych, opalonych, przepadających za tapetami na komórki reprezentantek pokolenia xxy? Wysmukłym chłopcem z asymetryczną grzywką i szczupłymi stopami obutymi w białe pepegi, słuchającym niezależnej muzyki? Podającym się za nią pedofilem czy postlacanowską feministką dyszącą jeszcze po brawurowym napadzie na HnM? Nie, jest po prostu 17-letnią dziewczyną z Gryfina, dowcipnie komentującą otaczającą nas rzeczywistość i brutalnie obnażającą jej rozliczne paradoksy.
Każde zdarzenie z jej pełnego zdarzeń życia, czy jest to gwałt na Arabie czy bójka z panią od informy, stanowi jedynie pretekst dla błyskotliwych refleksji nad współczesnością, a otchłanność ich i nietuzinkowość pozbawiają komórki mózgowe czytelnika przypisywanej im przez niektórych szarości.
(Dorota Masłowska, autorka bloga www.mydziecisieci.blog.pl)
FORMA PRZETRWALNIKOWA
scenariusz na podstawie bloga www.formaprzetrwalnikowa.blox.pl: Szymon Wróblewski
reżyseria: Radosław Rychcik
występuje: Katarzyna Krzanowska
Po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej do pracy na Zachodzie wyjechało około dwóch milionów obywateli. Blog „formaprzetrwalnikowa” opowiada historię studentki medycyny, która w czasie praktyk w polskim szpitalu nie może znaleźć dla siebie miejsca w panujących tam układach. Postanawia przenieść się razem z chłopakiem do Wielkiej Brytanii, aby pracować w lepszych warunkach. Jednak nowe miejsce, zmiana języka i obca kultura powodują potrzebę odpowiedzenia sobie na podstawowe pytania. Poszukując szczęścia i godności pracy, bohaterka staje przed wyzwaniem określenia samej siebie i swojego zachowania.
Tekst to analiza sytuacji zadomawiania się w nowym środowisku, która staje się podróżą w czasie i odkrywaniem własnej tożsamości. To także próba odpowiedzi na pytanie jak wiele można poświęcić w drodze do osiągnięcia permanentnego stanu szczęścia, wyższych standardów i lepszych rozwiązań, którą funduje nam ponowoczesna rzeczywistość XXI wieku.
(Szymon Wróblewski, autor bloga www.formaprzetrwalnikowa.blox.pl)
Premiera 27 września 2008
Nowa Scena
