Piosenki do mężczyzny

Osią koncertu Piosenki do mężczyzny Agnieszki Chrzanowskiej jest utwór „Równolegle w przestrzeni”, wskazujący na rządzące relacjami kobiet i mężczyzn uprzedzenia, których podstawową przyczyną jest brak wnikliwej wiedzy dotyczącej odmienności natury kobiet i mężczyzn. Pomiędzy utworami padają pytania, kolejne piosenki zaś, to próby opisania elementów wzajemnych relacji obojga płci. „Nieforemna rozmowa”, „Gdybym mogła pisać wiersze”, „Myśli skaczą mi w głowie”, „Ciągłość rozmowy”, to utwory podejmujące tematykę szeroko pojmowanego komunikowania się. „Senne koszmary” mówią o „czarach”, które stosowane są przez wszelkiego typu autorytety, a które uniemożliwiają jednostce własną analizę świata i samodzielne podejmowanie decyzji.

Tak zwane „czary” w konsekwencji prowadzą także między innymi do pogłębiania przepaści między kobietami a mężczyznami. „Do góry nogami” dotyka patologii normalności, nieskończonej ilości zachowań, przekonań, nawyków, które na pierwszy rzut oka wydaja się naturalne, tymczasem są głęboko zakorzenionymi patologiami, do których bezrefleksyjnie przywykamy. W utworze „Na rozstaju chmur”, podjęta jest kwestia mitu o dwóch połówkach jabłka, który powoduje niesłychaną ilość frustracji. Idealistyczne podejście jest przeszkodą w prawdziwym poznaniu drugiej osoby. Radość ze wspólnego przeżywania świata pojawia się w utworze „Słońce dnia”, natomiast wskazywanie dróg do siebie drugiej osobie to temat utworu”Cień drzewa”.

Teksty piosenek – Agnieszka Chrzanowska, Michał Zabłocki, Włodzimierz Dulemba
Muzyka – Agnieszka Chrzanowska

Artystka występuje z towarzyszeniem zespołu w składzie:

Wojciech Pieczka – fortepian, akordeon
Szymon Frankowski – kontrabas
Dominik Klimczak – perkusja

Agnieszka Chrzanowska
Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, a wcześniej krakowskiej Szkoły Aktorskiej SPOT.
 
W latach 1996-2003 związana z Piwnicą pod Baranami, później z klubem „Alchemia” na krakowskim Kazimierzu, a następnie przez dwa lata prowadziła założony wraz z Michałem Zabłockim Teatr Piosenki w Centrum w Krzysztoforach.
 
W latach 2010 - 2011 prowadziła jako Dyrektor Artystyczna Radiowy Teatr Piosenki w Radiu Kraków. Autorka audycji radiowej „Nieobojętna częstotliwość drgań”, której założeniem było prezentowanie współczesnych polskich kompozytorów, autorów tekstów i wybitnych interpretatorów, których twórczość skoncentrowana jest wokół piosenki.

Laureatka trzech prestiżowych nagród na 21° Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu za utwory „Camille Claudel” i „Pustka w środku” oraz pierwszej nagrody na Festiwalu Piosenki Studenckiej we Wrocławiu za utwory „Ulica Rajska” i „Po drugiej stronie tęczy”. Laureatka trzeciej nagrody na warszawskim Festiwalu Sztuki Estradowej za utwory „Dług” i „Zakochały się chłopaki”.

Nagrodzona przez Polski Komitet Olimpijski „Wawrzynem Olimpijskim” w dziedzinie Sztuki za album „Ogień Olimpijski”, gdzie znalazły się jej kompozycje do wierszy Michała Zabłockiego. Agnieszka zaprezentowała album w 2004 r. w czasie Igrzysk Olimpijskich w Atenach, w największym tamtejszym Centrum Kultury Technopolis w Gazi.

Nominowana do nagrody Fryderyk 2000 za album „Cały świat płonie” i Fryderyk 2005 za płytę „Tylko dla Kobiet”.

W 2013 r. uhonorowana odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej" przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W swoim dorobku ma ponad sto kilkadziesiąt kompozycji do wierszy i tekstów wybitnych współczesnych polskich poetów, przede wszystkim Michała Zabłockiego, Włodzimierza Dulemby, Tomasza Adamskiego, Józefy Latos, Krzysztofa Sikory, Witolda Jędrzejczaka, Kamila Śmiałkowskiego. Jest też autorką muzyki do wiersza Czesława Miłosza „Przypowieść o maku”, Wisławy Szymborskiej „Pożegnanie widoku”, Bolesława Leśmiana „Śmierć wtórna” oraz Georga Trakla „Wieczór zimowy”.

Dotychczas wydała sześć solowych albumów. Wiele kompozycji Agnieszki Chrzanowskiej posiada również dodatkowe wersje językowe: angielskie, francuskie lub greckie.