Teatr Loch Camelot mieści się od lat przy ul. św. Tomasza 17 w Krakowie, w przepięknych zabytkowych piwnicach pod cieszącą się wielką popularnością „kultową” Cafe Camelot.
Teatr prezentuje kameralne spektakle muzyczne, kabaretowe, monodramy, organizuje na swej scenie recitale i koncerty. Miejsce to łączy bogatą tradycję atmosfery Krakowa z najlepszym wykonawstwem, prezentuje wysoki poziom i tradycyjną rozrywkę w najlepszym tego słowa znaczeniu. Tradycją jest sobotni spektakl kabaretowo-muzyczny o godz. 20.00, w którym bierze udział cały zespół Teatru.
W programie Teatru wśród ogromnej różnorodności stylów, rodzajów i gatunków (piosenka, liryka, satyra, komedia) można znaleźć dzieła wielu twórców z klasyki polskiej i europejskiej, jak i utwory autorstwa twórców związanych z Teatrem – jak zwykle w Camelocie pod hasłem „żart, łezka i groteska”; nie brak też pozycji stricte poważnych.
Teatr działa pod artystycznym kierownictwem Ewy Korneckiej, występują zarówno artyści znani i doświadczeni (np. Beata Malczewska, Basia Stępniak-Wilk), jak i absolwenci krakowskich uczelni artystycznych (AM i AST) oraz osoby od lat związane z zespołem, a uprawiające na co dzień całkiem inne zawody – architekci, plastycy, filolodzy, lekarze i prawnicy.
Loch Camelot to miejsce niezwykle popularne, mające grono swych fanów, zarówno wśród krakowian, jak i widzów polskich i całego świata. Znajduje się też na mapie obowiązkowych miejsc polecanych przybywającym i zwiedzającym Kraków turystom.
Loch Camelot powstał w Krakowie w październiku 1991 roku jako nieformalne artystyczne stowarzyszenie twórców różnych dyscyplin, w latach 1991–2016 działał jako Kabaret Loch Camelot, scena Teatr Loch Camelot powstała w 2013 roku i jest kontynuacją tradycji artystycznych miejsca.
Od 2020 roku w okresie letnim Teatr Loch Camelot zaprasza także na Camelotową Scenę balkoNOWĄ: widownia mieści się na tarasie na dziedzińcu Teatru, czyli na świeżym powietrzu (wejście przez bramę od ul. św. Tomasza). Scena jest bezpieczna także z punktu widzenia obostrzeń w czasie pandemii: widzowie siedzą na tarasie na 1. piętrze, oddzieleni od aktorów, którzy występują na balkonach 1. i 2. piętra. Liczba miejsc ograniczona, dostosowana do obowiązujących wymogów.
