Koncert symfoniczny Filharmonii Krakowskiej będzie potwierdzeniem tezy, że brytyjscy kompozytorzy sztukę jej tworzenia opanowali po mistrzowsku. Bohaterką koncertu, który odbędzie się na platformie playkrakow.com będzie melodia.
Malawski String Quartet:
Joanna Konarzewska – skrzypce
Paweł Stawarski – skrzypce
Anna Migdał-Chojecka – altówka
Michał Dąbek – wiolonczela
Orkiestra Filharmonii Krakowskiej
Maciej Tworek – dyrygent
Benjamin Britten Simple Symphony op. 4
Malcolm Arnold Sinfonietta nr 1 op. 48
Edward Elgar Introdukcja i Allegro na kwartet i orkiestrę smyczkową
Dziecięca lekkość bytu
Fundamentem dla ukończonej w lutym 1934 roku Simple Symphony Benjamina Brittena (1913-1976) stały się tematy zaczerpnięte z małych utworów pisanych przez 9-letniego kompozytora. Britten powrócił do pomysłów z dzieciństwa podczas studiów w Royal College of Music w Londynie. Cztery części Symfonii mają dookreślenia charakterologiczne: Bourrée jest „zrywne” (Boisterous), Pizzicato – „żartobliwe” (Playful), Sarabanda – „czuła” (Sentimental), a Finał – „figlarny” (Frolicsome). Muzyka, podszyta dziecięcymi miniaturami, odsyła do epoki baroku i kultury ludowej Wielkiej Brytanii. Jej siła tkwi w melodii, przemawiającej do słuchacza…
Kultura blisko Natury
Źródłem inspiracji dla Sir Edwarda Elgara (1857-1934) w Introdukcji i Allegro na kwartet smyczkowy i orkiestrę smyczkową op. 47 stał się – wedle przekazanych świadectw i źródeł – śpiew chóru, dobiegający z oddali podczas jednej z przechadzek kompozytora wzdłuż walijskiego wybrzeża. Dlatego muzyka tego utworu ma charakter przestrzenny, nasuwający skojarzenia z plenerem. Kompozycja powstała w roku 1905 dla utworzonej rok wcześniej London Symphony Orchestra. W wielowątkowo prowadzonej narracji muzycznej odzywają się reminiscencje barokowego concerto grosso. Trzy części utworu: Moderato – Allegro – Allegro (fuga) tworzą rodzaj poematu symfonicznego, w którym do głosu dochodzi ważna cecha indywidualnego stylu Elgara: melodyczny polot.
Pamięć przeszłości
Inspirację muzyką barokową i gatunkiem muzyki przyjemnościowej – divertimentem usłyszeć można w pierwszej Sinfonietcie op. 48 z roku 1954 Sir Malcolma Arnolda (1921-2006), kompozytora znanego przede wszystkim z muzyki filmowej (za ścieżkę dźwiękową do filmu Most na rzece Kwai otrzymał w 1957 roku Oskara). Sinfonietta – przeznaczona na smyczki z parami obojów i rogów – ma formę tryptyku o następstwie części: Allegro comodo – Allegretto – Allegro con brio. Zamówiona przez Boyd Neel Orchestra (założonej w 1933 roku) i jej dedykowana ukazuje żywioł melodyczny. Zwieńczeniem toku muzyki jest radosny finał z brawurowymi popisami rogów – warto wspomnieć, że Arnoldowi nie obca była wirtuozeria instrumentów dętych blaszanych: sam był świetnym trębaczem. Utwory brytyjskich twórców potwierdzają, że w melodii jest na słuchacza – metoda…
Małgorzata Janicka-Słysz
