Wywołać można zdjęcie, kogoś lub coś – wołaniem skłonić do pojawienia się. Przypomnieć coś sobie lub komuś, wydobyć z zapomnienia, odtworzyć, ożywić. Tym właśnie zajmuje się Małopolski Instytut Kultury w projekcie „Wywołane historie”. Zaczęli kilka lat temu. Dziś wracają do tej idei, chcąc wywołać historie dziejące się tu i teraz. Opowieści, wspomnienia, ślady, migawki i obrazy. W jaki sposób? Poprzez zbieranie przedmiotów codziennych, fotografii, zapisków, zarejestrowanych głosów, dokumentacje i rozmowy. Tegoroczne „Wywołane historie” krążą wokół tego, czym żyjemy w wyjątkowych okolicznościach – wokół codzienności w czasach epidemii. Dni (nie)zwykłych, (nie)powszednich.
Jak można się włączyć?
Do współdziałania i współtworzenia zaproszeni są wszyscy, którzy chcieliby stać się częścią tej opowieści o czasach epidemii.
- jeśli lubisz robić zdjęcia – bez względu na to, czy profesjonalnie, czy amatorsko,
- jeśli lubisz robić notatki, prowadzisz dzienniki, zapisujesz codzienne obserwacje,
- jeśli masz ochotę na udział w eksperymentalnym projekcie, który opiera się na wspólnych założeniach, ale pozwala na indywidualną pracę,
- jeśli chcesz stać się częścią „wywołanej opowieści”, której efekt może nas wszystkich zaskoczyć…
…wyślij do zdjęcia, zapiski swojej codzienności w epidemii. Uchwyć obrazy, smaki, zapachy, emocje i przemyślenia. Zarejestruj drogę do pracy, spacer z psem, biurko lub świąteczny stół… Zdjęcia i/lub zapiski możesz wysyłać systematycznie każdego dnia, możesz zrobić to jednorazowo, możesz także nadsyłać je co jakiś czas. To od ciebie zależy, jaki materiał przekażesz i w jakiej ilości.
Szczegółowe zasady dotyczące nadsyłania materiałów dostępne są na stronie internetowej Małopolskiego Instytutu Kultury.
MIK zaplanował działania dwuetapowe: pierwszy etap to zbieranie dokumentacji fotograficznej i tekstowej, drugi to twórcza interpretacja zebranego materiału. Nie wiadomo jeszcze, czy będzie on podstawą do stworzenia galerii internetowej, czy może powstanie wystawa czy inne projekty artystyczne i społeczne. Ostateczny kształt i przeznaczenie tego zbioru wynikną naturalnie z przesłanych zapisów.
To, co wydaje się najcenniejsze we wspólnym tworzeniu projektu, to z jednej strony użycie fotografii i/lub tekstu jako narzędzia osobistego spotkania i poznawania rzeczywistości, z drugiej zaś szansa, by intencjonalnie, kolektywnie stworzyć wizualne archiwum współczesności. Tegoroczne „Wywołane historie” mają zwrócić uwagę na to, co jest dla nas ważne w naszej codzienności – co się zmienia, a co pozostaje niezmienne mimo epidemii. Są okazją, aby się zatrzymać, przypatrzeć, a może na nowo ponazywać to, co dla nas fundamentalne.
