Informacja to niezwykle cenny towar, narzędzie władzy, ale także broń. Dostęp do informacji, do których nie ma wglądu przeciwnik (lub też sądzi, że są one tylko w jego posiadaniu) może odwrócić koleje wojny. Podobną rolę odgrywa na wojnie dezinformacja, czyli „zaszczepienie” przeciwnikowi nieprawdziwej informacji, która pozwala skierować jego uwagę i wysiłek militarny w zupełnie inna stronę. Co nie pozostaje bez znaczenia dla losów wielkich operacji wojennych.
Wystawa pokazuje wkład i rolę środowiska naukowego (w szczególności polskich szkół matematycznych) odrodzonej w 1918 r. Rzeczpospolitej Polskiej w rozwój światowej kryptologii i cybernetyki. Odkrycia polskich uczonych z lat 1918-1945 istotnie przyczyniły się do wzmocnienia bezpieczeństwa procesu przekazywania, szyfrowania i deszyfrowania informacji.
Unifikujące się po latach rozbiorów, w trudnych czasach walki o granice z lat 1918-1920, polskie środowisko naukowe nie wahało się wykorzystać swojego olbrzymiego potencjału w służbie Ojczyzny. Przykładem tego mogą być bezprecedensowe działania polskiego radiowywiadu z czasów wojny polsko-bolszewickiej, który- dzięki pomocy wybitnych polskich matematyków- łamał sowieckie szyfry, a także prowadził gigantyczną operację dezinformacyjną, pozwalającą sparaliżować łączność Armii Czerwonej w kluczowym momencie.
Okres II Rzeczpospolitej to okres rozwoju nauk matematycznych, zwłaszcza w kręgach lwowskich uczelni, takich jak Uniwersytet Jana Kazimierza czy Politechnika. Antoni Łomnicki, Hugon Steinhaus, Stefan Banach, Juliusz Paweł Schauder, Stanisław Ulam czy Stanisław Mazur, to tylko niektóre nazwiska lwowskich uczonych trwale zapisane w annałach światowej matematyki.
Kres rozwoju środowiska lwowskiego matematyków przyniosła II wojna światowa. Część uczonych musiała się ukrywać, część zginęła, części udało się uciec z okupowanego kraju.
Wystawa poświęcona polskim uczonym: matematykom, informatykom i kryptologom jest próbą wszechstronnego ukazania ich dorobku.
