Piotr Skrzynecki mówił o niej: „Nasza najmłodsza, znaleziona w pudełku na Plantach”. Czesław Niemen mówił o niej: „Polska Kate Bush”. Leszek Wójtowicz mówi o niej: „Miedzianowłosy Anioł”. Dorota Ślęzak jest laureatką głównych nagród wielu konkursów piosenki (m.in. I nagroda Studenckiego Festiwalu Piosenki), od lat zauważaną i docenianą w Krakowie (Stypendium Twórcze Miasta Krakowa i odznaczenie Honoris Gratia). Piszą o niej, że „to artystka eteryczna, subtelna, wręcz porcelanowa, która pośród indywidualności Piwnicy pod Baranami potrafiła znaleźć własne, oryginalne miejsce” (Jerzy Armata, „Gazeta Wyborcza”).
Sama komponuje swoje piosenki, śpiewa i czasami gra na skrzypcach. Ma również w repertuarze utwory piwnicznych kompozytorów i autorów: Jana Kantego Pawluśkiewicza, Grzegorza Turnaua, Zbigniewa Preisnera, Andrzeja Zaryckiego, Leszka Wójtowicza, Michała Zabłockiego, a także wiersze Ewy Lipskiej, Agnieszki Osieckiej, Diany Ozgi, Roberta Kasprzyckiego, czy Leszka Aleksandra Moczulskiego. Przesiąknięta piwniczną stylistyką, ale anglistka z wykształcenia, sięga więc też po poezję anglojęzyczną w oryginale, sama oprawia ją muzyką i z wielką swobodą, mistrzowsko wykonuje. Wydała dwie solowe płyty – Nie wiedziałam oraz Tańczę. Na płytach i na scenie akompaniują jej: Tomasz Kmiecik (fortepian), Józef Michalik (kontrabas), Michał Chytrzyński (skrzypce) i Jerzy Odrowąż Wysocki (gitara). Każdy jej recital jest bardzo starannie przygotowany i niepowtarzalny.
