Ewa Ćwikła. Światło Rembrandta

„Fotografie Ewy Ćwikły, Polki, której drugą ojczyzną stała się Holandia,  mają w sobie coś niepokojącego, mrocznego, barokowego.  Są niecodzienne, kapryśne, dalekie od oczekiwań związanych z dzisiejszą fotografią portretową. Zauważalny w nich dialog ze sztuką holenderską i flamandzką Złotego Wieku determinuje nieomal całkowicie charakteryzację jej modelek i modeli oraz kompozycję zdjęć. I te niezwykłe efekty, które elektryzują nas w zetknięciu z jej sztuką, nie biorą się li tylko z maniery, która w fotografii ale też i w filmie jest rozpoznawalna i nazywana technicznie „światłem Caravaggia” czy też „światłem Rembrandta”. Sposób jej obrazowania oparty jest o autentyczny zachwyt i zrozumienie tego malarstwa, ale też i klimatu Holandii XVII wieku, który chłonęła zwiedzając kolekcje muzealne i miasta nasycone przez wieki duchem wielkich mistrzów”. (Zofia Weiss)