Zbieranie i eksponowanie kamieni znane jest w całej Azji pod różnymi nazwami. W Chinach to gongshi w Korei suseok, lecz to Japonia wykształtowała swój piękny styl eksponowania kamieni, nazwany suiseki i to japońska sztuka zbierania i ekspozycji kamieni zdobyła popularność na całym świecie. W Europie suiseki jest znane od ponad trzydziestu lat, niemniej ze względu na mieszanie się różnych azjatyckich wpływów na tę sztukę miłośnicy kamieni nie odróżniali kamieni chińskich czy pochodzących z innego azjatyckiego kraju od japońskich.
Po roku 2000 stało się jasne, że japońska sztuka suiseki zdecydowanie różni się od innych sposobów eksponowania kamieni. Wpływ na to miał mistrz Arishige Matsuura, który jako jeden z pierwszych zaczął wyjaśniać te różnice światu.
W Muzeum Manggha suiseki zaczęło się pojawiać z końcem lat dziewięćdziesiątych, ale przełomem była samodzielna ekspozycja Suiseki w 2012 roku z udziałem kolekcjonerów ze Słowacji i z Czech. Wystawę zaszczycił też mistrz Matsuura (największy autorytet w dziedzinie tej sztuki na świecie i wieloletni prezydent Japońskiego Klubu Suiseki), który ocenił ją bardzo wysoko mimo tak intuicyjnej pracy. Wśród uczestników wystawy narodził się następnie pomysł, aby w trzech krajach: Polsce, Czechach i Słowacji, stworzyć grupę liderów mającą na celu kształcenie się w japońskim suiseki, jak również propagowanie tej sztuki. Projekt ten – podobnie jak grupa – nazwany został Sanseki (Trzy Kamienie). Jego zwieńczeniem jest doroczna wystawa Suiseki w którymś z krajów grupy.
Mistrz Matsuura odwiedził Kraków jeszcze raz – w roku 2016; obejrzał wówczas wystawę Sanseki, która zrobiła na nim ogromne wrażenie, i był bardzo zadowolony z wyników pracy jej uczestników. W tym roku wystawa powraca do Mangghi. Sanseki będzie wystawiała najlepsze suiseki z grupy, kamienie japońskie i kamienie figuratywne, które wezmą udział w wewnętrznym konkursie wystawców.