Stała ekspozycja mieści się w domu rodzinnym Jana Matejki (1838-1893) najwybitniejszego polskiego malarza nurtu historyzmu, kolekcjonera, miłośnika zabytków w szczególności Krakowa. Stara, krakowska kamienica (przebudowywana w XVIII i XIX w.) jest miejscem, w którym urodził się, mieszkał z rodziną, tworzył i zmarł Jan Matejko.
Znajdują się tu prace reprezentujące wszystkie fazy twórczości Jana Matejki: od młodzieńczych realizacji (np. "Martwa natura", 1852; "Widok z Wieży Ratuszowej w Krakowie", 1857) po te ostatnie ("Carowie Szujscy na sejmie warszawskim", 1892). Wiele eksponatów wiąże się z kolejnymi etapami pracy twórczej artysty. Są tu niewielkie kompozycje historyczne, szkice do wielkich płócien, wizerunki postaci historycznych. Ważne miejsce zajmują portrety rodziny i przyjaciół m.in. pozyskane w ostatnich latach: "Portret Pauliny Giebułtowskiej" (1862)- teściowej artysty oraz jego siostry "Portret Marii Golichowskiej" (1882). Do najcenniejszych obrazów należą: "Wnętrze grobu Kazimierza Wielkiego" (1869), "Mikołaj Kopernik czyli rozmowa z Bogiem" (1871), "Jan II Sobieski wręcza kanonikowi Denhoffowi list do papieża z wiadomością o zwycięstwie nad Turkami pod Wiedniem w r. 1683" (1880), "Autoportret" (1887) i wiele innych.
