Grzegorz Paczkowski to facet z gitarą i piórem, który rozgląda się po świecie i chodzących po nim ludziach i to, co zauważy - zapisuje mową wiązaną. Potem dokłada do tej mowy wiązanej wszystkie cztery akordy, które zna i na sam koniec wychodzi na scenę, gdzie owe gorzkie pieśni wykonuje głosem niepozostawiającym wątpliwości co do trybu życia. Pieśni są smutne, Paczkowski smutny - idealny koncert do spędzenia jesiennego wieczoru z drugą połówką. W ogóle z połówką. A jak wiatr tak powieje, że Paczkowskiemu będzie ciut weselej, to znajdzie to odbicie w repertuarze, bo i tak się czasem zdarza.
Grzegorz Paczkowski jest wykonawcą z nurtu piosenki autorskiej, stylistycznie nawiązującym do poezji śpiewanej. Występuje od 2009 roku i ma na koncie wiele występów w domach kultury, klubach studenckich, klubokawiarniach, szkołach, muzeach czy bibliotekach. Koncertował w wielu miastach Polski, m.in. w Warszawie, Krakowie, Lublinie, Gdyni, Bydgoszczy, Wrocławiu czy Katowicach. Uczestniczył również w przeglądach poezji śpiewanej i piosenki autorskiej. Jego najważniejsze laury festiwalowe to m.in. dwukrotnie zdobyta nagroda autorska im. Wojciecha Bellona na Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie (2015 i 2016), również dwukrotnie zdobyta Nagroda Autorska im. Jacka Fałkiewicza czy Nagroda Muzeum Piosenki Polskiej w Opolu. O sobie mówi, że pisze, aby dać wyraz stanom rodzącym się w nim w odpowiedzi na wszystko, co go spotyka i porusza. Układa melodie, żeby nadać wierszom lotność i dynamikę, których brak przy samodzielnej, cichej lekturze. Śpiewa, żeby wypowiedzieć się własnymi słowami we własnym imieniu. W kwestii wykonawczej pozostaje wierny tradycyjnej formie pieśni na głos i gitarę.
UWAGA! Wieczór będzie rejestrowany z myślą o wydaniu jego zapisu w formie płyty. Może to oznaczać nieznaczne deformacje w strukturze koncertu, jak na przykład poprawki pomyłek, nadprogramowe wykonania czy samozwańcze bisy. Za niedogodności autor wieczoru prosi się nie gniewać.
