W świecie, gdzie śmierć sytuuje się na marginesie naszego codziennego doświadczenia, chcemy zadać sobie pytanie, czy współcześnie jesteśmy jeszcze w stanie doświadczyć śmierci w jej codziennym wymiarze. Martwe ciało, cisza, płacz, pozostawione przedmioty, ubrania i pustka miejsca stają się dla nas punktem odniesienia dla rozważań na temat mechanizmów pamięci, zapominania i roli wspomnień o zmarłych w budowaniu naszej tożsamości.
W jaki sposób świat zmarłych oddziałuje na przestrzeń żywych?
Czy żywi mogą wpłynąć na losy zmarłych? Czerpiąc inspiracje z dawnych obrzędów żałobnych różnych kultur i odwołując się do ludowej figury kobiety lamentującej w trakcie pogrzebu nazywanej „dziwaczką”, postaramy się odkryć kobiecy wymiar doświadczenia straty. Lament jako narzędzie umuzycznienia żałoby oraz początek rytuału oswajającego śmierć w jej współczesnym, prywatnym i społecznym wymiarze pomoże eksplorować relację słowa i dźwięku w trakcie rytuału pogrzebowego.
Podstawą spektaklu jest śpiew polifoniczny wykonywany przez dziewięć kobiet oraz wizualny wymiar plastyki ludzkiego ciała.
reżyseria, scenariusz, choreografia i muzyka: Natasza Sołtanowicz
dramaturgia, teksty piosenek: Joanna Kowalska
scenografia, kostiumy: Marianna Lisiecka
realizacja dźwięku: Grzegorz Bieńko
asystent reżysera: Dagmara Antoniszyn
występują: Malwina Brych, Katarzyna Faszczewska,
Marta Franciszkiewicz, Zuzanna Kotara,
Joanna Kowalska, Natalia Maczyta-Cokan / Kinga Zygmunt, Martyna Matoliniec, Joanna Sobocińska,
Magdalena Zabel,
czas trwania: 70 min
Premiera spektaklu odbyła się 20.03. 2018 podczas 39. Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu w ramach Nurtu OFF