Prowadzenie: Michał Piętkiewicz i Adam Kawa.
Jan Lohmann (ur. 2 lipca 1925 w Seceminie) - polski poeta i prozaik, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych.
Studiował na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W okresie II wojny światowej był członkiem AK, działał w oddziale "Skrzetuski" pod pseudonimem Feliks[1]. Współzałożyciel Ogólnopolskiego Związku Żołnierzy AK, który wszedł następnie w skład Światowego Związku Żołnierzy AK. Debiutował w 1960 roku wierszem w dwutygodniku „Kamena” i prozą w miesięczniku „Odra”. Wydał dwie powieści: Piąte przykazanie (dwa wydania) i Na lewo jest Wschód (t. I,II); poezja: Powrót, Spotkania z miastem (dwa wydania), Chłopiec z lasu, podzwonne; Spotkanie z Matką Boską, Niezawisłość nad Wisłą, Nasz Dom, Powrót, U początku; trzy książki (opowiadania, proza poetycka, rysunki): Niech żyje zając i Najpiękniejsze i nienajpiękniejsze na 10 bezcennych godzin, Ambaras, Żeby była białoczerwona.
Odznaczenia: Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Walecznych, Krzyż Armii Krajowej, Medal "Polska Swemu Obrońcy"