Al Di Meola to wirtuoz gitary. Jego talent zrodził 28 wspaniałych albumów, z czego część powstała we współpracy z takimi gigantami jak: John McLaughlin, Paco de Lucia, The Rite of Strings trio w składzie z Clarke'iem i skrzypkiem Jean-Luciem Pontym. Muzycznie towarzyszyli mu także m.in. Chick Corea, Stanley Clarke, Lenny White, Larrym Coreyellem, Birellim Lagrenem, Philem Collinsem czy Billem Brufordem.
Gitarzysta jest genialną osobowością światowej sceny gitarowej. Kochany i uwielbiany przez swoich fanów, a także ceniony przez krytykę. Udało mu się połączyć jazz z elementami fusion, bluesa oraz latynoskim brzmieniem flamenco, samby i tanga, a jego płyty stały się bestsellerami.
Jego wspaniała technika, połączona z pasją i inteligencją, pozwoliła mu zdobyć (na przestrzeni lat 1976-1992) aż 13 nagród prestiżowego „Guitar Player Poll” – najwięcej nagród przyznanych indywidualnemu wykonawcy przez ten magazyn w jego 20-letniej historii. Stał się tym samym najmłodszym gitarzystą na ich liście Gallery of Greats.
Początki jego kariery związane były z grupą Return To Fever, której założycielem był Chick Corea. Od początku lat osiemdziesiątych był członkiem gitarowej formacji Mclauglin, Di Meola, De Lucia, jednocześnie nagrywał argentyńskie tanga Piazzoli. Z drugiej strony zaś w jego działalności znaleźć można rewolucyjne nagrania z orkierstrami symfonicznymi. Albumy Friday Night in San Francisco, World Simfonia czy The Grande Passion, czyli kamienie milowe światowej muzyki, które wytyczają nowe stylistyczne kanony.
Płyta Opus jest popisem gitarowego geniuszu - 11 utworów w specjalnych aranżacjach.
