Podczas panelu, dotyczącego roli i pozycji kobiet w polskiej sztuce wspólnie zastanowimy się nad kondycją środowiska artystycznego czy nowymi strategiami emancypacji, wykorzystywanymi przez artystki. Zmierzymy się również z licznymi stereotypami, takimi jak te, które na akademickich ścianach wypisała Anna Okrasko w ramach swojej pracy dyplomowej w 2003 roku. Czy kilkanaście lat później sztuka kobiet nadal określana bywa delikatniejszą i bardziej dekoracyjną od tej, tworzonej przez mężczyzn?
Prelegentki: Iwona Demko, Karolina Jabłońska, Cecylia Malik, Małgorzata Markiewicz
Moderatorka: Katarzyna Oczkowska
W ostatnim czasie w szczególnie nasilony sposób staramy się poszerzać przestrzeń, w której kobiety mogą mówić, być słuchane, szanowane czy wreszcie posiadać równe prawa. Ale wciąż dzieje się to w niewystarczającym stopniu. Stwierdzenie Chimamandy Ngozi Adichie z jej słynnego wystąpienia „Wszyscy powinniśmy być feministami” z 2012 roku, że uczymy dziewczynki bycia ambitnymi, ale nie za bardzo ambitnymi, mówimy im, że mogą odnosić sukcesy, byle nie za duże − jest wciąż niebezpiecznie aktualne. Również w świecie sztuki. A zwłaszcza w świecie akademii sztuk pięknych. Bo czy nadal nie uczą tam ci, którzy uważają, że „kobieta nigdy nie będzie prawdziwym artystą, bo jej biologia na to nie pozwoli”? Takie profesorskie uwagi można przeczytać w opublikowanym dwa lata temu raporcie z badań, przeprowadzonym przez Fundację Katarzyny Kozyry. Raport „Marne szanse na awanse” w dobitny sposób pokazuje nierówności w zatrudnieniu na akademiach, czego efektem jest problem nikłej obecności kobiet w kadrze. Inna poruszona w nim kwestia to seksistowskie zachowania wobec, tak zwanej, drugiej płci czy wreszcie przypadki molestowania. A są to problemy wykraczające o wiele dalej poza mury akademii.
Wydarzenie w ramach Cracow Gallery Weekend KRAKERS.
