Wystawa w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Krakowie po raz pierwszy w tak szerokim ujęciu zaprezentuje przemiany, jakie zaszły w rodzimym wzornictwie na przestrzeni ostatnich 30 lat.
Przekonamy się, jak projektanci radzili sobie w pierwszych latach po politycznym przełomie – wobec upadku dawnych form współpracy z przemysłem i w warunkach rodzącego się kapitalizmu. Zobaczymy, jak na przełomie XX i XXI wieku zaczęli coraz mocniej wpisywać się w nurty międzynarodowe, a polskie marki stawały się coraz bardziej zauważalne na zagranicznych rynkach aż do dziś, kiedy starają się sprostać międzynarodowej konkurencji.
Projektowanie przedmiotów kojarzy się na ogół z produkcją i użytecznością, ale ekspozycja zwróci uwagę także na mniej komercyjne oblicza współczesnego dizajnu. Poznamy trendy niszowe, trudne do zaakceptowania przez masowego odbiorcę technologiczne i estetyczne eksperymenty. Istotnym wątkiem jest poszukiwanie lokalnej tożsamości: inspiracja przeszłością, nawiązania do stylistyki lat 60. XX wieku czy regionalnych tradycji. Pojawiają się także projekty powstałe w reakcji na aktualne tematy społeczne i ekologiczne. Osobną reprezentację na wystawie znajdzie twórczość projektantów-artystów, których prace, plasujące się często na pograniczu dyscyplin, pokazywane są w galeriach i na festiwalach sztuki. (Dorota Dziunikowska, miesięcznik „Karnet")