„Celem wystawy Tworzenie architektury — od wolnej myśli do skonsolidowanej formy jest przekazanie refleksji nad ścieżką tworzenia architektury, przede wszystkim w warstwie twórczej i intelektualnej, od zalążkowego szkicu do finalnego dzieła. Autorska refleksja bazuje na wnioskach z własnych doświadczeń, a także z kontaktów oraz współpracy z wybitnymi twórcami światowej architektury.
Myślą przewodnią zaprezentowanych na wystawie prac jest przekonanie, że żadne dzieło architektoniczne nie powstaje bez kreatywnego i intuicyjnego wysiłku, mozolnej podróży od „wolnych” myśli do skonsolidowanej formy. Jej zmaterializowana realność kształtuje przeżycia i stanowi przekaz zakodowanego w niej piękna. Jest ucieleśnieniem zawartych w niej intelektualnych treści, świadomie ukrytych w realiach architektonicznej formy! W realności architektury zakodowana jest też ludzka potrzeba tworzenia domu, mieszkania, miasta — słowem przestrzeni w szerokim tego słowa znaczeniu, przestrzeni, która jest efektem świadomego kreowania zbudowanego środowiska, zapewniającego człowiekowi schronienie, bezpieczeństwo, zdrowie, radość życia…!
Piękno SZTUKI BUDOWANIA wymaga czasu i przestrzeni do jej zaistnienia, do zespolenia we wspólnym, twórczym wysiłku! Tylko od społeczności, od jej oczekiwań, stawianych sobie pytań dotyczących intelektualnego, politycznego i społecznego środowiska zależy możliwość zaistnienia „czystej”, prawdziwej architektonicznej formy.
Rysunki, a szczególnie szkice, są często odbiciem charakteru i osobowości autora. Są zapisem rozwoju myśli architektonicznej, stanowiącej ilustrację współczesnej historii rozwoju intelektualnej jako składowej całościowego kulturowego i cywilizacyjnego dorobku wiedzy o architekturze.
Profesor Witold Korski w tekście wprowadzającym do mojej autorskiej wystawy „ARCHITERAPIA”, SARP Kraków 1981 pisał: „Rysunek jest dla architekta jak język dla literata. Nie jest celem samym w sobie, lecz jest niezbędny dla przekazania informacji o obserwowanej bądź wyobrażonej rzeczywistości.”
Wystawa zorganizowana z okazji jubileuszu trzydziestolecia biura architektonicznego Atelier Loegler Architekci jest nie tylko okazją do zaprezentowania mojego artystycznego credo. Towarzyszy jej ekspozycja powołanego przeze mnie do życia dwadzieścia pięć lat temu, cenionego na rynku polskim czasopisma, „Architektura i Biznes”. Podobnie jak założone przez Le Corbusiera „L’Esprit Nouveau”, stało się przewodnikiem po nowoczesności dla polskiej architektury, w latach PRL-u żelazną kurtyną odizolowaną od współczesnej myśli kultury zachodniej, wyrosłej na gruncie cywilizacji chrześcijańskiej”. (Romuald Loegler)
