Najnowszy spektakl Krakowskiego Teatru Tańca wyrasta z inspiracji polską techniką tańca współczesnego, spajającą polską tradycję ludową i przetwarzającą ją w specyficzny kod ruchowy.
Polska technika tańca współczesnego odzwierciedla polską mentalność, cechy psychofizyczne, historię i położenie geopolityczne. Wszystkie te elementy odnaleźć można w sposobie wykonywania ruchu, w artykulacji, w sposobie łączenia fraz i sekwencji w związki znaczeniowe. Istota polskiej techniki tańca współczesnego, twierdzi jej twórca Jacek Łumiński, tkwi głęboko w podłożu, na którym wyrósł folklor różnych regionów Polski: Podhala, Sądecczyzny, ziemi lubelskiej czy Kurpiów. W spektaklu, osadzonym w aktualnym kontekście społeczno - politycznym, wykorzystywane są tradycyjne pieśni ludowe, wykonywane częściowo na żywo. Ludowe inspiracje zarówno w warstwie muzycznej, jak i ruchowej przetworzone są we współczesną formę teatru tańca. Gęstniejące w ostatnim czasie nastroje społeczne posłużyły za punkt wyjścia do zastanawiania się nad specyfiką polskiej wspólnotowości. Twórcy spektaklu, zadają pytania, gdzie przebiega granica pomiędzy „za” i „przeciw”, czy „tak” i „nie” to jedyne możliwe odpowiedzi na pytania/problemy stawiane przez lokalną i europejską rzeczywistość?
reżyseria i choreografia – Eryk Makohon
muzyka – Michał Paduch
śpiew – Paulina Dziuba
scenografia, światło - Eryk Makohon
występują – Paulina Dziuba, Monika Godek, Jakub Kruczek, Paweł Łyskawa, Magdalena Skowron, Mateusz Ulczok, Katarzyna Węglowska – Jamroz, Katarzyna Żminkowska - Szymańska
producent – Stowarzyszenie Krakowski Teatr Tańca
współpraca – Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA