Osiedla pamiętają wszystko. Każde słowo napisane na murze, każdą krople krwi, potu i łez wsiąkającą w asfalt, każdy dźwięk wgryzający się beton. Znają wszystkie wspomnienia, rozterki i sekrety swoich mieszkańców. Dobrze wiedzą jak było w latach 90. na lokalnych dyskotekach i jak jest dziś na pod pobliskim monopolem. Świetnie orientują się w tym co się zmieniło, a co trwa niewzruszone. I tylko potrzebują głosu, by się ową wiedzą podzielić; w milczeniu wyczekują kolejnych kronikarzy swych losów. Ludzi, którzy będą powtarzać za nimi – jutro będzie inaczej.
„No Fun” to drugi solowy album Roberta Piernikowskiego, znanego ze składów Napszykłat i Syny, a także współpracy z perkusistą Adamem Gołębiewskim czy reżyserem Janem Klatą. Ujście dla swoich międzyestetycznych ciągot, eksperymentalnego zacięcia i lubości jaką darzy tekstową skrótowość znajduje on zwykle w formie rapu.
Stylistyki na której polu stawiał swoje pierwsze, autorskie kroki i która powraca w jego twórczości raz po raz, przefiltrowana przez kolejne muzyczne i życiowe doświadczenia. Nie inaczej jest też na jego najnowszym krążku – przywodzącej na myśl skojarzenia z twórczością Deana Blunta, wielowątkowej opowieści w której historie zasłyszane w osiedlowym monopolu spajają się w jedno ze wspomnieniami z 90sowych, świnoujskich dyskotek i emocjami od których rap trzyma zwykle bezpieczny dystans. Na „No Fun” nie ma jednak miejsc na dystans, nie ma miejsca na bezpieczeństwo i nie ma miejsca na zabawę.
Werble tną powietrze, syntezator snuje się po meandrach pamięci i nawet ci Peruwiańczycy przebrani za Indian co zwykle wystają na deptaku zdają się grać jakoś tak smutno i tęskno. Jest ciężar. Krytyczny; który warto spróbować wziąć na barki już dziś. Jutro – bowiem – będzie inaczej.
Robert Piernikowski – producent, wokalista, autor tekstów oraz kompozytor muzyki teatralnej. Mieszka i pracuje w Poznaniu. Niegdyś członek grupy NP, obecnie działa solo oraz współtworzy projekt SYNY.
