Manoel de Oliveira to reżyser, który spośród twórców filmowych na całym świecie swoją pracę zawodową realizował najdłużej. Choć podkreśla się ten szczegół, nie jest to najważniejsza cecha, która go wyróżnia. Najistotniejsza jest jakość kina, które zaczął tworzyć w momencie przejścia od filmu niemego do dźwiękowego, rozwijał w złotej erze portugalskiej kinematografii (lata 30. i 40.) i z którym przeżył czasy zmiany po tak zwanym roku zerowym w 1955 (co doprowadziło do powstania nowego kina portugalskiego). Tworzył je mimo zmiany paradygmatu narzuconego przez Rewolucję Goździków, pokonywał z nim kryzys tożsamościowy końca ubiegłego wieku, aby wkroczyć w wiek XXI i udowodnić, że pomysły na kino autorskie są nieśmiertelne.
Filmy wybrane do tego pokazu to mały wycinek z bardzo dużego katalogu dzieł reżysera (obejmującego prawie 60 filmów), jednocześnie wystarczający, aby zrozumieć jego nowatorską rolę w kolejnych epokach kina portugalskiego, a także bogactwo motywów i stylów. Ani jeden temat, ani jeden gatunek się tutaj nie powtarza. Choć tak naprawdę każdy film Oliveiry to osobna przygoda. Ten przegląd to zaledwie prolog, mały wgląd w to, czym kino Oliveiry jest. Mógł zostać sportowcem, mógł zginąć podczas wyścigów samochodowych, ale wolał osiągnąć nieśmiertelność za kamerą filmową.
PROGRAM:
16 stycznia 2017 (poniedziałek) | 20.00
DOURO, FAINA FLUVIAL (Praca wre nad rzeką Douro) /1931 / 21’ / Portugalia
FAMALICÃO / 1941 / 24’ / Portugalia
ANIKI-BOBÓ / 1942 / 71’/ Portugalia
17 stycznia 2017 (wtorek) | 20.00
‘NON’, OU A VÃ GLÓRIA DE MANDAR (‘Non’ albo czcza chwała rządzenia) / 1990 / 110’ / Francja, Hiszpania, Portugalia
18 stycznia (środa) | 20.00
A CAIXA (Puszka) / 1994 / 93’ / Francja, Portugalia
19 czwartek (czwartek) | 20.00
DIVINA COMÉDIA (Boska komedia) / 1991 / 140’ / Francja, Portugalia, Szwajcaria
